Ιάκωβος Παπανικολάου
Μια παλιά καραβάνα
Ο Ιάκωβος Παπανικολάου στο λιμάνι του Πόρου, μπροστά από το “Ανδρέας Κάλβος”.
Η Ελληνική Ακτοπλοΐα είναι ένας κλάδος της Ναυτιλίας μας που συγκεντρώνει συχνά πυκνά τα φώτα της δημοσιότητας. Συνήθως, βέβαια, ο καπετάνιος και ο Α’ Μηχανικός είναι οι ναυτικοί που προβάλλονται περισσότερο σε ένα καράβι.
Τον Αύγουστο που μας πέρασε είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε στο «Ανδρέας Κάλβος» της Zante Ferries τον Ιάκωβο Παπανικολάου, τον ηλεκτρολόγο του πλοίου.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο ίδιος:
«Είμαι παλιά καραβάνα, πολύ παλιά καραβάνα».
Ο Ιάκωβος Παπανικολάου μοιράστηκε μαζί μας κάποιες από τις εμπειρίες του στα καράβια που ταξίδεψε όλα αυτά τα χρόνια.
Η αρχή
«Τελείωσα τη σχολή «Αριστοτέλη».
Το πρωΐ δούλευα και το απόγευμα πήγαινα στο σχολείο
Μπαρκάριζες εύκολα τα παλιά χρόνια.
Ήταν λάθος ήταν ότι κατάργησαν τις ιδιωτικές σχολές (Πυθαγόρας, Αναξαγόρας).
Στο Πολεμικό Ναυτικό έκανα 32 μήνες.
Κατατάχθηκα στις 25 Νοεμβρίου 1976.
Η σειρά μου πήρε 300 ηλεκτρολόγους, 300 μηχανικούς και οι υπόλοιποι ήταν της κουβέρτας.
Ήμουν στο αρματαγωγό «Σύρος».
Το ξεκίνημα από τα φορτηγά του
καπετάν-Μάκη του Αγούδημου
«Ξεκίνησα από τα φορτηγά του καπετάν-Μάκη του Αγούδημου.
Το πρώτο μου πλοίο ήταν ένα φορτηγό του Αγούδημου στο οποίο μπαρκάρησα στο Split.
Ήμουν εικοσιένα χρονών.
Σαν βοηθός ήμουν πάλι σε φορτηγά.
Ο καπετάν-Μάκης ο Αγούδημος πιάστηκε καλά από τις μεταφορές τσιμέντου που έκαναν τα καράβια του στην Αίγυπτο.
Τον βοήθησε σε αυτό η γυναίκα του, η κ. Ροδάνθη, που ήταν στο Υπουργείο Εμπορίου της Αιγύπτου.
Εκείνη την εποχή στην Αίγυπτο είμασταν δέκα πλοία του Αγούδημου δεμένα πριμάτσες στη σειρά.
Eρχόταν ο Μάκης ο Αγούδημος και κάθε βράδυ έξω έβγαζε το πλήρωμα ενός πλοίου.
Όλα κερασμένα από τον εφοπλιστή».
Από το “Superferry II”
στο «Superferry”
Στην ακτοπλοΐα ταξίδεψε για πρώτη φορά με το “Superferry II” στη γραμμή Ραφήνα-Άνδρος-Τήνος-Μύκονος, όταν αυτό πρωτο-ξεκίνησε το 1993.
Μετά το “Superferry II” πήγε στο μεγάλο “Superferry ”, το γιαπωνέζικο.
Στο γιαπωνέζικο “Superferry” θα μείνει συνολικά οκτώ χρόνια.
Στην Strintzis Lines και την Blue Star Ferries έμεινε συνολικά 11 χρόνια.
Στο “Superferry”
και στη γραμμή Swansea–Cork
Το “Superferry” στο λιμάνι του Πειραιά τον Φεβρουάριο του 1997.
Από το ”Superferry II” βρέθηκε στο “Superferry”, το μεγάλο το γιαπωνέζικο, να ταξιδεύει στη γραμμή από το Swansea της Ουαλίας στο Cork της Ιρλαδίας.
Στη γραμμή αυτή έμεινε συνολικά οκτώ χρόνια.
Στην Αγγλία είχε δύο καιρούς, μόνιμα σχεδόν 8-9 μποφώρ.
Εκεί δεν υπήρχε απαγορευτικό.
Δύσκολες καταστάσεις.
Στη γραμμή αυτή το φαινόμενο της παλίρροιας είναι ιδιαίτερα έντονο και πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός.
«Στην αρχή ήταν δύσκολα, αλλά μετά μου άρεσε πολύ.
Μία φορά δεν προλάβαμε και καθήσαμε στην άμμο για πέντε-έξι ώρες.
Νιώθεις σαν να είσαι στο όγδοο όροφο σε μια οκταόρωφη πολυκατοικία και σιγά-σιγά να κατεβαίνεις μέχρι το ισόγειο».
«Είχαμε φύγει από το Cork για να πάμε στο Swansea που είναι 8-9 ώρες ταξίδι. Όμως ο καιρός ήταν τόσο άσχημος που ο καπετάνιος το γύρισε προς Αμερική.
Καπετάνιος ήταν ο καπετάν-Δημήτρης Μολφέσης από την Ιθάκη.
Έσπασε το υδραυλικό σύστημα από την πίεση στο ένα stabilizer
Κάναμε 46 ώρες να φτάσουμε και μετά δεν πήγαμε στο Swansea αλλά πήγαμε στο Pembroke.
Και από το Pembroke πήγαμε στο Swansea για δεξαμενή
Και από τα δύο λιμάνια το πλοίο έφευγε στις 9 το βράδυ και φτάναμε το άλλο πρωί.
Το καλοκαίρι κάναμε και δύο ημερήσια δρομολόγια.
Σε αυτά τα δρομολόγια έπρεπε να προλαβαίνουμε τα νερά για να μην καθήσουμε».
Μια κερδοφόρα γραμμή
«Κάθε μήνα περνάγανε δύο επιθεωρητές Άγγλοι και δύο επιθεωρητές Ιρλανδοί, οι οποίοι ποτέ δεν ήταν οι ίδιοι.
Αν δεν ήσουν εντάξει δεν μπορούσες να σταθείς σε τέτοιους ελέγχους.
Ήταν η πιο κερδοφόρα γραμμή. Δεν υπήρχε άλλο βαπόρι στη γραμμή.
Ο ισολογισμός της ήταν σαν να δουλεύουν δύο καράβια.
Όλα ήταν δικά του (free shops, bars, μπυραρία, ρούχα)
Στην αρχή πήγαμε ως ναυλωμένο πλοίο από την Swansea-Cork Ferries.
Μετά ο Στρίντζης την αγόρασε την Swansea-Cork Ferries.
Ο Μάκης ο Στρίντζης τους έλεγε να κρατήσουν το καράβι και τη γραμμή».
Το βαπόρι
«Τέτοια καράβια δεν ξαναβγαίνουνε.
Τον εξοπλισμό που είχε το «Superferry» δεν τον είχε κανένα άλλο πλοίο.
Ο Μάκης ο Στρίντζης έριξε πολύ χρήμα για να μπουν όλα αυτά τα όργανα.
Το βαπόρι ήταν Ιάπωνας του 1972.
Αδελφάκι του «Πάτμος»
Όταν έφυγε και το πουλήσανε το πλοίο έκλαιγα
Το βαπόρι είχε visor και το δουλεύαμε.
Στο Cork μπαίναμε με την πλώρη και στο Swansea με την πρύμνη.
Τα αυτοκίνητα ξεφορτώνονταν σφαίρα».
Οι καπετάνιοι που πέρασαν από το καράβι
Καπετάνιοι που πέρασαν από το καράβι ήταν:
- Ο καπετάν-Κώστας Τζώρτζης, στη γραμμή της Ραφήνας.
- Ο καπετάν-Δημήτρης Μολφέσης από την Ιθάκη
- Ο καπετάν-Νίκος Βολοβίνης
- Ο καπετάν-Διαμαντής Βαριαδάκης από τη Χίο
- Ο καπετάν-Μάκης Κοκκίνης από την Κεφαλονιά.
- Ο καπετάν-Σπύρος Πεφάνης
Οι παλιοί ηλεκτρολόγοι της Strintzis Lines
«Παλιοί ηλεκτρολόγοι στου Στρίντζη ήταν ο μαστρο-Μπάμπης ο Σκιαδαρέσης, ο μαστρο-Ανδρέας ο Μαρκέτος και ο μαστρο-Σπύρος Ξανθούλης».
Στη θάλασσα της Ιρλανδίας
«Στα τέλη του 1992 πήγαμε ώς ναυλωμένο πλοίο.
Μετά ο Στρίντζης την αγόρασε την Swansea-Cork Ferries.
Ο Μάκης ο Στρίντζης τους έλεγε να κρατήσουν το καράβι.
Αλλά την ξαναπούλησαν στους Ιρλανδούς.
Οι Ιρλανδοί αγόρασαν το Superferry γιατί το ζήταγε ο κόσμος.
Το 2000 μας γύρισαν πίσω στην Ελλάδα και δουλέψαμε ένα χρόνο στο Αιγαίο ως “Blue Aegean”.
To 2001 ήρθαν και το πήρανε οι άνθρωποι της Swansea-Cork Ferries.
Τελευταίος καπετάνιος ήταν ο καπετάν-Διαμαντής Βαριαδάκης από τη Χίο.
Σήμερα το καράβι ταξιδεύει στην Ερυθρά Θάλασσα με το όνομα «Mahabbah» για την Namma Shipping Lines. Ταξιδεύει στη γραμμή από την Safaga για την Jeddah. Παλαιότερα και κουβάλαγε προσκυνητές στη Μέκκα, από το Suez-Jeddah».
H συνέχεια
«Μετά την Ιρλανδία συνέχισα στο «Blue Star Ithaki” και μετά στο “Blue Horizon” για λίγο”.
Strintzis Lines
“Μετά τους Στριντζαίους δεύτερη εταιρεία δεν υπάρχει.
Η εταιρεία αυτή ήταν σχολή.
Τα πάντα δούλευαν ρολόϊ.
Η συνέχεια
“Και μετά πήγα στα γραφεία του Λάτση για κάποια χρόνια.
Εγώ, όμως, δεν μπορούσα χωρίς καράβι.
Πήγαινε στον Πειραιά και κυττούσα τα καράβια.
Μετά πήγα στο «Ιονίς» και στο «Ιόνιαν Σταρ»του Τυρογαλά.
Και μετά πάλι στο «Ιονίς»
Στην Zante Ferries
Τ α Χριστούγεννα του 2012 ήρθα στο «Ανδρέας Κάλβος» στη γραμμή από Πάτρα για Σάμη-Ιθάκη.
Για λίγο καιρό πέρασα και από το «Αδαμάντιος Κοραής».
Είμαι πολύ ευχαριστημένος εδώ στο «Ανδρέας Κάλβος»
Όλα εξαρτώνται από τον κόσμο και τις συμπεριφορές του κόσμου.
Μεγάλη υπόθεση ο κόσμος σε ένα καράβι.
Ο ΙάκωβοςΠαπανικολάου με τον Δεύτερο Μηχανικό του “Ανδρέας Κάλβος”.
Ως ηλεκτρολόγος
«Μου αρέσει αυτό που κάνω. Το απολαμβάνω.
Δεν το κάνω μόνο για να ζήσω.
Αν δεν κάνεις κάτι που σου αρέσεις δεν μπορείς να πετύχεις.
Σήμερα οι εταιρείες ψάχνουν ηλεκτρολόγους για τα καράβια της Ποντοπόρου Ναυτιλίας.
Και αυτό ήταν αναμενόμενο από τη στιγμή που έκοψαν τις θέσεις βοηθού ηλεκτρολόγου στα καράβια.
Οπότε πώς θα βγουν οι ηλεκτρολόγοι.
Η μέση ηλικία των ηλεκτρολόγων είναι σήμερα 50 χρονών
Ζητάνε έλληνες και δεν βρίσκουν.
Δυστυχώς, οι Έλληνες ναυτικοί τελειώνουν.
Αρχίζουν, ήδη, και βγάζουν ανακοινώσεις «Ζητούνται» (για την ποντοπόρο)».
Ο Ιάκωβος Παπανικολάου με τον Τρίτο Μηχανικό του “Ανδρέας Κάλβος”
Προσθέστε λεζάντα
Ο Ιάκωβος Παπανικολάου με τον Πρώτο Μηχανικό του “Ανδρέας Κάλβος”
Πλοία της Ακτοπλοΐας
με τα οποία ταξίδεψε από το 1993
“Superferry II”
“Superferry”
“Supeferry Hellas”
«Blue Horizon»
«Blue Star Ithaki”
«Ιονίς»
“Ionian Star”
«Ανδρέας Κάλβος»
«Αδαμάντιος Κοραής»