Στα νησιά
του Βορειοανατολικού Αιγαίου
με τα πλοία της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου
Φθάνοντας με τον “Ταξιάρχη” στο λιμάνι της Μύρινας στη Λήμνο.
Τον Ιούλιο του 2013, μαζί με τον Φώτη Καρλή, ταξιδέψαμε με τρία πλοία της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου.
Ξεκινήσαμε την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013 από το Λαύριο, όπου πήραμε τον «Ταξιάρχη» για τη Μύρινα της Λήμνου.
Στη Λήμνο φτάσαμε λίγο μετά τα μεσάνυχτα και μετά από τρεις ώρες παραμονή στο νησί του Ηφαίστου επιβιβαστήκαμε στο “Ionian Sky” για το Βαθύ της Σάμου, όπου φθάσαμε το απόγευμα του Σαββάτου.
Και την Κυριακή το απόγευμα πήραμε το «Μυτιλήνη» για να επιστρέψουμε στο λιμάνι του Πειραιά.
Κάποιες εμπειρίες από τα ταξίδια αυτά θα καταγραφούν στις νοερές σελίδες του υπολογιστή.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα πληρώματα του «Ταξιάρχη», του “Ionian Sky” και του «Μυτιλήνη» για την γνήσια φιλοξενία που μας πρόσφεραν.
Και πολλά ακόμα ευχαριστώ για όλα όσα είχαν τη διάθεση να μοιραστούν μαζί μας.
Το θρυλικό σινιάλο της ΝΕΛ στο φουγάρο του ιστορικού “Αλκαίου”.
Στην Άγονη Γραμμή της ελπίδας
Υπάρχουν πλοία που τα επιλέγεις με κριτήριο την ταχύτητα για να σε φέρουν γρήγορα στον προορισμό σου.
Υπάρχουν πλοία που τα επιλέγεις με κριτήριο τις ανέσεις που σου προσφέρουν.
Υπάρχουν, όμως, και πλοία που τα επιλέγεις με ένα διαφορετικό κριτήριο που για κάποιους είναι αλάνθαστο.
Τα επιλέγεις για την ψυχή και την καρδιά τους.
Είναι πλοία που σου προσφέρουν απλά όσα δεν μπορούν να προσφέρουν τα άλλα πλοία.
Είναι πλοία που σου προσφέρουν όσα δεν μπορεί να σου προσφέρει η Σατραπεία.
Πολύ πιο καλά το περιγράφει ο μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής στη “Σατραπεία” του:
“Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες».
Ένα τέτοιο πλοίο είναι ο υπέροχος “Ταξιάρχης”.
Και τα πληρώματά του πάντα ξεχωριστά.
Σε πείσμα των καιρών και των επιλογών κάποιων μοναρχών.
Ο Αρταξέρξης, τα Σούσα, η Σατραπεία παραμένουν διαχρονικά παρόντα.
Ευτυχώς, απομένουν και ο “Ταξιάρχης” και το “Μυτιλήνη” στην Άγονη Γραμμή του Β.Α. Αιγαίου….
Η αποκαλούμενη Άγονη Γραμμή δεν είναι άλλη από την πιο γόνιμη γραμμή της μικρής Ελλάδας.
Φθάνοντας στο λιμάνι της Μύρινας λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Το φωτισμένο Κάστρο μοιάζει σαν να καλωσορίζει το πλοίο.
Λαύριο,
Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013
ΕΓ/ΟΓ «Ταξιάρχης»
«Ένας γνήσιος εργάτης της θάλασσας»
Στο πλοίο του Λαυρίου είναι αραγμένα δίπλα-δίπλα τρία πλοία της ΝΕΛ, το «Ταξιάρχης», το «Aqua Maria” και το «Aqua Jewel” και λίγο παραδίπλα το «Μαρμάρι Εξπρές» του κ. Αλιφραγκή.
Το “Aqua Maria” σε λίγη ώρα θα αναχωρούσε για Ψαρά-Μεστά Χίου, ενώ το “Aqua Jewel” ανέμενε την ολοκλήρωση της επισκευής του για να ξεκινούσε ξανά δρομολόγια. Μέχρι τα μέσα Αυγούστου όταν δρομολογήθηκε, τελικά, τα ενδοκυκλαδικά δρομολόγια τα πραγματοποιούσε το “Aqua Maria”.
«Ταξιάρχης», «Aqua Maria” και «Aqua Jewel” στο λιμάνι του Λαυρίου στις 12 Ιουλίου 2013.
On board «Ταξιάρχης»
Επιβιβαζόμαστε, λοιπόν, σε ένα πλοίο που έχει προσφέρει τόσα και τόσα στην εταιρεία του από τον Ιούλιο του 1999 όταν πρωτοδρομολογήθηκε μέχρι και σήμερα. Όλα αυτά τα χρόνια εξυπηρέτησε πολλές γραμμές στο Αιγαίο, από την κλασική γραμμή Πειραιάς-Χίο-Μυτιλήνη, τη γραμμή Αλεξανδρούπολη-Λήμνο-Λέσβο-Χίο-Σάμο-Ρόδο, τη γραμμή από Καβάλα και Θεσσαλονίκη για Λήμνο-Λέσβο-Χίο-Σάμο, τη γραμμή που κάνει και σήμερα, από Λαύριο για Ψαρά-Άγιο Ευστράτιο-Λήμνο-Καβάλα.
Το ΕΓ/ΟΓ “Ταξιάρχης” στο λιμάνι του Λαυρίου την Παρσκευή 12 Ιουλίου 2013.
Το νορβηγέζικο σκαρί αγοράστηκε το 1994 για την εταιρεία Α.V. Ventouris του Απόστολου Βεντούρη και δρομολογήθηκε στη γραμμή από την Πάτρα για Μπρίντιζι της Νότιας Ιταλίας. Σύντομα ναυλώθηκε στην Βρετανική Εταιρεία Eurolink ως “Euromantique” και βρέθηκε να συνδέει το Sheerness και το Vlissingen.
Στον Κόλπο της Ελευσίνας ως “Euromantique”.
Με τον καιρό ξαναβρέθηκε στα νερά της Μεσογείου και αγοράστηκε από τη ΝΕΛ παίρνοντας το όνομα «Ταξιάρχης» προς τιμή του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο, του ιστορικού μοναστηριού της Λέσβου.
Φύλακας-άγγελος στη γέφυρα του πλοίου.
Ξεκίνησε δρομολόγια στις 22 Ιουλίου 1999 με καπετάνιο τον καπετάν-Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Το πλοίο έζησε τα καλά χρόνια της ΝΕΛ, έζησε και τα δύσκολα χρόνια της εταιρείας. Για κάποια χρόνια ταξίδευε, μάλιστα, ως ro-ro, όπως και στο ξεκίνημα της μεγάλης του καριέρας.
Ta τελευταία χρόνια προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου γεφυρώνοντας το Λαύριο, τα Ψαρά, τον Άγιο Ευστράτιο, τη Λήμνο και την Καβάλα.
Πλοίο γερό και καλοτάξιδο όσο λίγα που δεν καταλαβαίνει τίποτα όταν ο καιρός αγριεύει.
Δεν έχει τις ανέσεις και την πολυτέλεια που έχουν άλλα πλοία, αλλά στη θάλασσα λίγα πλοία του παραβγαίνουν.
Και με τη μεγάλη μεταφορική ικανότητα του έχει μεταφέρει αμέτρητα φορτηγά και Ι.Χ. όλα αυτά τα χρόνια.
Αν μπορούσε να μιλήσει θα είχε τόσα πολλά να πει.
Όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που μπορούν να νιώσουν την αγωνία και την ένταση του πλοίου, όταν προσπαθεί να δέσει στο μικρό ντόκο του Αγίου Ευστρατίου με τα κύματα να έρχονται συνεχώς απειλητικά και αγριεμένα.
Ο “Ταξιάρχης” αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά με τη λευκή του φορεσιά.
Ο καπετάνιος
Καπετάν-Στέφανος Πονηρός
Ο καπετάν-Στέφανος Πονηρός επί του πλοίου.
Στο πλοίο καπετάνιος είναι ο καπετάν-Στέφανος Πονηρός, γέννημα-θρέμμα Καρδαμυλίτης.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τα ποντοπόρα πλοία.
Πρώτος σταθμός τα πλοία του Κώστα του Φράγκου και στη συνέχεια πήγε για τέσσερα χρόνια στου Αγγελικούση. Και στην πορεία βρέθηκε για δύο χρόνια στα γκαζάδικα της Ceres του Λιβανού. Εδώ μεταξύ άλλων, έκανε για 14 μήνες και στο «Καπετάν-Μιχάλης», από τα μεγαλύτερα γκαζάδικα εκείνη την εποχή στον κόσμο.
Για πρώτη φορά στον «Ταξιάρχη»
Το ξεκίνημα της καριέρας του στην ακτοπλοΐα το έκανε σε τούτο εδώ το πλοίο και, μάλιστα, από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε δρομολόγια για τη ΝΕΛ. Στις 22 Ιουλίου του 1999 πρωτομπήκε, λοιπόν, στον «Ταξιάρχη».
Έμεινε στο πλοίο 27 μήνες ως ανθυποπλοίαρχος.
«Στο πλοίο αυτό έμαθα πολλά, έβλεπα και μάθαινα».
Πρώτος καπετάνιος στον «Ταξιάρχη» ήταν ο καπετάν-Δημήτρης-Παπαδημητρίου.
Το πλοίο έκανε, αρχικά, τη γραμμή από τον Πειραιά για Χίο-Μυτιλήνη.
Στη συνέχεια έκανε το δρομολόγιο από τη Ρόδο μέχρι την Αλεξανδρούπολη.
Το Σεπτέμβριο του 2001 φεύγει για να πάει στη σχολή και να πάρει το δίπλωμα του υποπλοιάρχου.
Όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Η δούλεψη του «Ταξιάρχη» με έκανε υποπλοίαρχο».
Στη γέφυρα του “Ταξιάρχη”.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 2001 έφυγε για να πάει στο ΚΕΣΕΝ για το δίπλωμα του γραμματικού.
Στο «Μυτιλήνη»
Και αμέσως με το που τελείωσε συνέχισε υποπλοίαρχος στο «Μυτιλήνη» για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια από τον Ιούλιο του 2002.
Με το «Μυτιλήνη» ταξίδευε στη γραμμή Πειραιάς-Χίος-Μυτιλήνη, ενώ το καλοκαίρι έκανε και express δρομολόγια. Και κάθε Σάββατο συνέχιζε για τη Μυτιλήνη.
Το 2006 η εταιρεία αλλάζει χέρια και αναλαμβάνει ο Απόστολος ο Βεντούρης.
Στις 12 Φεβρουαρίου 2006 ο καπετάν-Στέφανος έδωσε παραίτηση και στις 20 Φεβρουαρίου 2006 μπήκε στη σχολή για το δίπλωμα του πλοιάρχου.
Από μικρός είχε το όνειρο να φορέσει τη στολή του πλοιάρχου και φτάνει η στιγμή να πραγματοποιηθεί το όνειρό του.
Αφού πήρε το δίπλωμα του πλοιάρχου ζήτησε δουλειά στην Blue Star Ferries, η οποία του πρότεινε να πάει υποπλοίαρχος στην Πάτρα. Ο ίδιος, όμως, είχε την ανάγκη να βρίσκεται κοντά στον Πειραιά.
Κάπως έτσι βρέθηκε, τελικά, καπετάνιος στο “ΣAOS II” της SAOS Ferries.
Βαπόρι 84 μέτρων, ελληνικής ναυπήγησης, χωρίς προπελάκι.
«Στους έξι μήνες ήμουν ο δωδέκατος καπετάνιος του πλοίου.
Στην αρχή η εταιρεία έστειλε δίπλα μου έναν παλιό έμπειρο καπετάνιο, τον καπετάν-Παναγιώτη Καπετανάκη (επί χρόνια στο «Σαπφώ»), για να του δείξει στην αρχή.
Ο καπετάν-Παναγιώτης Καπετανάκης κάθισε μαζί μου 20 μέρες.
Στο τέλος μου είπε χαρακτηριστικά ξεκίνα και μην φοβάσαι τίποτα».
Το βαπόρι ξεκινούσε από το Λαύριο και έπιανε 37 λιμάνια την εβδομάδα.
Γύρισε με αυτό το πλοίο όλο το Βόρειο Αιγαίο.
Από Λαύριο για Άγιο Ευστράτιο-Λήμνο-Κύμη, από Κύμη για Σκιάθο-Σκόπελο- Αλόννησο, από Άγιο Κωνσταντίνο για Σκιάθο-Σκόπελο- Αλόννησο, από Κύμη για Άγιο Ευστράτιο-Λήμνο-Λαύριο. Στην συνέχεια έκανε για επτά μήνες από Αλεξανδρούπολη για Σαμοθράκη,
Έμεινε δύο χρόνια στο «ΣAOS II», από το 2006-2008».
Στο «Παναγία Σουμελά» και το «Παναγία Κρημνιώτισσα»
Μετά πήγε για δύο μήνες στο «Παναγία Σουμελά» και στο «Παναγία Κρημνιώτισσα» για τέσσερις μήνες σε ταξίδια από Κερατσίνι για Πάρο-Νάξο-Σαντορίνη-Ηράκλειο-Κάρπαθο-Ρόδο.
Μετά τη βλάβη το βαπόρι το έδεσαν στην Ελευσίνα.
Στη συνέχεια ακολούθησαν 8-9 μήνες θητείας στο «Παναγία Σουμελά».
Στο «Άγιος Νεκτάριος»
Μετά τη SAOS FERRIES θα βρεθεί στο «Αδαμάντιος Κοραής» της ZANTE FERRIES για δύο μήνες, σαν δεύτερος καπετάνιος, μαζί με τον καπετάν-Πέτρο Κυπριώτη.
Στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων με τον «Κοραή» έμεινε πολύ λίγο.
Στη συνέχεια στο πλοίο ανέλαβε καπετάνιος ο καπετάν-Ισίδωρος Λιγνός.
Και τότε ο καπετάν-Στέφανος Πονηρός βρέθηκε στο «Άγιος Νεκτάριος» της Αίγινας της ΑΝΕ Σύμης να ταξιδεύει από Πειραιά για Αίγινα. Το βαπόρι αυτό ταξίδευε ως πορθμείο και αυτό αποτελούσε μειονέκτημα για την υπηρεσία του. Υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός με τα άλλα πλοία της γραμμής.
Εδώ έμεινε συνολικά 10 μήνες.
Το ‘Άγιος Νεκτάριος” αναχωρεί από το λιμάνι του Πειραιά.
Επιστροφή στον «Ταξιάρχη»
Και το 2010 θα βρεθεί ξανά στον «Ταξιάρχη», στο πλοίο όπου πρωτόπιασε ανθυποπλοίαρχος στην ακτοπλοΐα.
Ένας κύκλος μοιάζει να κλείνει.
Στο βαπόρι παραμένει από το 2010.
Το επάνω γκαράζ του “Ταξιάρχη”.
«Παλεύεις με ότι έχεις»
Τα βαπόρια αυτά επιτελούν εθνικό έργο.
Η γραμμή είναι δύσκολη, έχει πολλά λιμάνια και το βαπόρι είναι παλιό.
Τα λιμάνια αυτά δεν είναι λιμάνια.
Σε κάποια λιμάνια είναι σαν να είμαστε στο πέλαγος με μία άγκυρα και ένα προπελάκι.
Ο “Ταξιάρχης” στο λιμάνι του Αγίου Ευστρατίου.
Ετούτο εδώ είναι 136 μέτρα βαπόρι μήκους και 22 μέτρα πλάτους.
Παλεύεις με ότι έχεις.
Παλεύεις με δύο μηχανές
Παλεύεις με ένα προπελάκι.
Παλεύεις με τις άγκυρες
Παλεύεις με τη φόρα που έχει το καράβι.
Παλεύεις με όποιο μέσο έχεις.
Τα χειριστήρια του πλοίου στην αριστερή βαρδιόλα.
Συνεχίζεται …
Κείμενο: Αντώνης Λαζαρής – Φώτης Καρλής
Φωτογραφίες: Αντώνης Λαζαρής
antonislazaris68 